علل پیدایش وسوسه ی دل

اما صادق (ع) در این باره فرمود : شیطان قادر نیست بنده ای را به وسوسه ی دل مبتلا سازد مگر انکه از ذکر خدا روی گرداند و نسبت به امر او سستی ورزیده ان را سبک شمارد و به انجام انچه نهی فرموده ارامش یابد و احساس ناراحتی نکند و اگاهی و علم خدا رابر سر و باطن خویش از یاد ببرد.

لازم به فکر است

امام صادق (ع) فرمود : علم با عمل همدوش است .

هر که بداند ، باید عمل کند و هر که عمل کند ، باید بداند

علم ،عمل را صدا می زند اگر پاسخش نداد کوچ می کند

ماه نور

رسول اکرم می فرمایند : کسی که غذای خود را با مهمان صرف کند، بین او و خدایش فاصله نیست (در محضر خداوند است)

پیامبر وحی می فرمایند : یا علی خداوند متعال از رحمت خود سه نفر را دور فرمود ، کسی که تنها سر سفره ی خود غذا بخورد ، و تنها در بیابان سفر کند ، و تنها در خانه ای بخوابد

و نیز می فرمایند : با خواهشهای نفسانی مبارزه کنید تا مالک خویشتن شوید

تنها گنجی که ارزش جستجو کردن دارد هدف است

نوای دلی از دکتر علی شریعتی

نمی دانم پس از مرگم چه خواهد شد؟
نمی خواهم بدانم کوزه گراز خاک اندامم چه خواهد ساخت
ولی بسیارمشتاقم که از خاک گلویم سوتکی سازد
گلویم سوتکی باشد بدست کودکی گستاخ و بازی گوش
که او یکریز و پی در پی دم گرم و خمودش را سخت بفشارد

حدیث نبوی

رسول اکرم (ص) می فرمایند:(بهنرین ایین ها ایین حضرت ابراهیم (ع) است ، و بهترین توشه ها تقوی است ، و بهترین دانش علم نافع است ،و بهترین هدایت ها ان است که از ان پیروی شود ، و بهترین بی نیازی ، بی نیازی روح است و بهترین چیزی که در دل میافتد ، یقین است ، و بهترین امور ان است که عاقبتش بخیر باشد ، و بهترین مردم کسی است که مردم از او بهرمند باشند.

از جشن میهمانی خداچه می دانید؟

یکی از عوامل خود سازی ، روزه گرفتن است . روزه ، هیجانات شهوانی را کنترل و زمینه رشد و تعالی معنوی را در انسان افزایش می دهد . به همین جهت در تمام ادیان اللهی روزه تشریع شده است . در سیره پیامبر (ص) چنین می خوانیم:(پیامبر همواره روز های دوشنبه و پنجشنبه را روزه می گرفت. پیامبر دو ماه شعبان و رمضان را روزه می گرفت و ان دو را به هم متصل می ساخت ، ولی دیگران را از این کار نهی می کرد و می فرمود :(اینها دو ماه خدایان و کفاره ی گناهان قبل و بعد خود هستند ) . البته باید توجه داشت که حقیقت روزه با پرهیز از گناهان حاصل می شود ; پیامبر (ص) در خطبه ای فرمود :(کسی که روزه ماه مبارک رمضان را بگیرد و برای رضا و تقرب به خدا سکوت کند و گوش و چشم و زبان و دامن و اعضای خود را از دروغ و غیبت و گناه حفظ کند ، زانوانش ، زانوی حضرت ابراهیم (ع) را لمس کند) . روزی از روزها پیامبر شنید که زنی به کنیز خود فحش و ناسزا می داد در حالی که روزه بود!پیامبر ان زن را احضار کرد و برایش غذا اورد و فرمود : بخور! زن گفت : من روزه ام ! فرمود : تو چگونه روزه ای در حالی که به کنیزت ناسزا گفتی ؟ روزه فقط نخوردن و نیاشامیدن نیست . زمانی که ماه رمضان فرا می رسید ، نخست پیامبر دعا می کرد ، انگاه اسیران رآ ازاد کرده و به هر فقیر وسائلی چیزی می بخشید . در طول ماه رمضان بر نماز خود می افزود و هنگام افطار دعا نموده ، می فرمود (اللهم لک صمنا و علی رزقک افطرنا فتقبله منا...) ; (خدایا برای تو روزه گرفتیم و با رزق تو افطار کردیم ، پس از ما بپذیر ) . تشنگی تمام شد و عروق و رگ ها تر شدند و اجر و پاداش باقی ماند . به احیای شب قدرش فوق العاده اهتمام داشت و در شب بیست سوم ماه مبارک رمضان به صورت خانواده اش می پاشید تا بیدار بمانند و در مورد خوا بیدن یا غفلت در شب قدر هشدار می داد و در پایان ماه با ان وداع می نمود